Mijn bevallingsverhaal - Welkom Jaelan Jerome!

                                                       

 Zondag 27 januari 2019 - De inleiding 

Na 38 weken en 4 dagen was het eindelijk zover. Op zondag 27 januari moest ik mij in de ochtend melden in het ziekenhuis voor de inleiding. Na een aantal controles en een uur aan de CTG te hebben gelegen werd er een ballonnetje geplaatst om de bevalling opgang te brengen. Na het plaatsen van het ballonnetje mocht ik een dagje naar huis om af te wachten. Aangezien de bevalling thuis niet op gang kwam zijn we gaan slapen en zijn we de volgende ochtend vertrokken naar het ziekenhuis.

Maandag 28 januari 2019

Na een aantal controles kwam de verloskundige erachter dat ik 2 centimeter ontsluiting had en werden om 10:00 mijn vliezen gebroken. Om 10:30 werd er een infuus geprikt en kreeg ik de weeënopwekkers toegediend. Vanaf dat moment bleef ik in bed liggen en probeerde ik de weeën rustig op te vangen samen met mijn vriend en mijn ouders.
Om de 20 minuten gingen we een stapje omhoog met de opwekkers en om 11:30 kreeg ik al gelijk de eerste heftige weeën en harde buiken en wist ik dat het vanaf dat moment allemaal echt zou gaan beginnen.
Na een aantal minuten werden de weeën iets te heftig en gaven de artsen aan dat we gingen stoppen met het ophogen van de opwekkers. Aangezien ik absoluut geen ruggenprik wilde werd er Remifentanil aangeraden. Remifentanil is een morfine-achtig medicijn dat word toegediend door middel van een infuus. Door dit infuus krijg je telkens een lage dosering van het middel toegediend die de pijn van de weeën dempt. De wachttijd na een shot vereist wel enige timing want je mag natuurlijk niet teveel krijgen in verband met de bijwerkingen en de baby. De pijnbestrijding heeft mij op dat moment heel erg geholpen want inmiddels zat ik na een controle op 5 centimeter en ging het nog harder. Vanaf dat moment bleven de verpleegkundige en de verloskundige om mij fulltime te kunnen ondersteunen.
Ik kon de weeën op dat moment heel goed opvangen en was erg gefocust.
Kort daarna voelde ik een hele sterke persdrang en vroeg ik aan de verloskundige om de ontsluiting weer te controleren.... 9 centimeter!!
Het bed werd verbouwd, alles werd klaargezet en alles ging ineens zo snel als een trein.

De geboorte

Toen alles klaarstond en we er allemaal klaar voor waren mocht ik beginnen met persen. 
Aangezien alles zo snel ging trilde mijn benen heel heftig en moest ik echt al mijn kracht gebruiken voor de laatste loodjes. Met alle hulp en ondersteuning begon ik met persen en voelde ik dat ons zoontje elk moment geboren kon worden. Ik luisterde erg goed naar de verloskundige omdat ik erg bang was om uit te scheuren of ingeknipt te worden.
Ik heb nooit een cursus gevolgd en moest het dus doen met de ervaring van mijn vorige bevalling en de begeleiding van de verloskundige. Ik wist ook dat dit goed zou komen!
Het stukje dat het hoofdje van je kindje onder je schaambot door is voelt enorm verlossend en dat was voor mij dan ook het pijnlijkste en moeilijkste stukje van de hele bevalling.
Na een aantal keer goed persen moest ik wachten op de laatste wee en het laatste wat ik toen hoorde was: ''Hij heeft mama's haartjes''...

Jaelan Jerome 

Na 38 weken, 5 dagen en 3 uur lang heftige weeën was het moment dan eindelijk daar.

Ons zoontje Jaelan Jerome werd om 14:48 geboren in het ziekenhuis van Haarlem.

Na een emotioneel en intiem moment mocht papa de navelstreng doorknippen en mocht ik als eerste ons zoontje vasthouden. Het moment dat hij op mijn borst werd gelegd zal ik nooit meer vergeten. Met trillende handen pakte ik hem vast en keek ik naar het jongetje die al die maanden in mijn buik groeide. En wat was hij toch mooi... Nee prachtig!

De eerste gedachtes die in mijn hoofd omgingen waren: ''bedankt god'' en ''nu is mijn gezin compleet''. Het is natuurlijk ook prachtig om te zien hoe je zoontje op zijn vader lijkt en om die twee elkaar te zien ontmoeten.

Natuurlijk dacht ik ook aan mijn dochtertje, mijn ster en mijn steun. Ik had haar urn heel dichtbij mijn bed en ook al klinkt het heel gek, ook zij gaf mij kracht en energie om haar grote broer op de aarde te zetten.

Mijn traumatische ervaring verwerken

Als je de delen van mijn eerste bevalling hebt gelezen of via een ander platform mijn verhaal hebt gelezen dan weet je misschien wel dat ik geen prettige ervaring heb gehad met de geboorte van mijn placenta. Ik heb hier ook een tijdje intensieve therapie voor gevolgd en had afgesproken met mijn therapeute dat ik in de toekomst bij een volgende bevalling zou proberen om gewoon naar de placenta te kijken of er een foto van zou laten maken en die op een later moment te bekijken.
Gelukkig kwam de placenta snel tevoorschijn en kon ik er gek genoeg zonder moeite naar kijken. Ik vond het zelfs bijzonder om te zien en heb er alsnog foto's van gemaakt.
Ik kan mijn eerste en tweede bevalling totaal niet met elkaar vergelijken. Er is natuurlijk een verschil in tijd, leven en omstandigheden. Maar daarnaast heb ik dit keer echt ervaren wat professionaliteit en fijn bevallen is. Geen liters bloed, chaos of wachten in onzekerheid.
Daarnaast heb ik dit keer ook de juiste steun en liefde ontvangen.
Ik kan dus zeggen dat ik voor mezelf weer iets heb overwonnen en iets heb kunnen afsluiten!

Op naar huis! 

We kregen direct na alle controles van mij en Jaelan te horen dat wij dezelfde avond nog naar huis mochten! Aangezien ik bij mijn vorige bevalling nogal wat bloed had verloren moest ik nog even aan een speciaal infuus gekoppeld blijven en werd ik nog even extra gecontroleerd. Ik voelde mij erg goed en mocht dus na het infuus wat eten en ik werd direct geholpen met douchen zodat wij met zijn drietjes konden vertrekken naar huis.  

Ik vond het erg fijn dat alles goed ging met ons en dat wij direct naar huis mochten! Lekker in mijn eigen bed slapen en Jaelan zijn huisje laten zien (ook al lag hij héél diep te slapen...).
Ik heb erg genoten van deze dag en ik vond het erg fijn dat iedereen zo blij en gelukkig was met Jaelan! Ik vond het ook erg fijn dat naast mijn liefde onze families bij dit bijzondere en mooie moment aanwezig waren.
Eenmaal thuis aangekomen zijn wij met zijn drietjes naar bed gegaan en was het wachten op de kraamzorg die de volgende ochtend zou komen om ons verder te begeleiden.

In het volgende deel zal ik jullie alles vertellen over onze kraamweek en mijn herstel!
Ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn bevallingsverhaal te lezen en ik lees graag jullie reacties en eigen ervaringen terug in de reacties hieronder! :)